Carnaval.

De oorsprong van Carnaval is ouder dan je denkt. Lupercalia bij de romeinen is de voorloper ervan, de grote (vrouwen)figuren die in bijvoorbeeld Venetie worden verbrand, net als het Mooswief  (een groenteverkoopster op de markt) in Maastricht, zijn eigenlijk overblijfselen van vuuroffers aan de vruchtbaarheidsgoden. In de zuidelijke staten van de VS hebben Duitse migranten hun versie van carnaval ingevoerd, met vreemd genoeg heel veel symbolen van de vrijmetselaarsgildes en met symbolen van de illuminati, juist bedoeld om het fenomeen te bespotten omdat dit zeer populaire netwerken waren bij de gezagsdragers! Alles wat met de regering te maken had werd belachelijk gemaakt of gebruikt als carnavalsthema! Net als de prinsen in de optochten hier in het Rijnland. Het thema van de narrenschepen, de blauwe schuiten, komt uit de middeleeuwen en is nu terug te vinden als de praalwagens waar de carnavalsgildes met hun nep-leiders zich op laten vervoeren.

De feestelijkheden rondom Carnaval in Keulen werden door de Duitse overheid onder Hitler gekaapt om propaganda te maken. De feesten gingen wel door, omdat de carnavalsverenigingen niet wilden stoppen met hun gewone gang van zaken, maar ze moesten dan wel meegaan in de hetze tegen joden en buitenlandse critici die Duitsland probeerden te stoppen in hun oorlogsvoorbereidingen. Anders zouden ze een spreekverbod krijgen en verplicht hun vereniging moeten opdoeken. Dit wilden ze niet, traditie is sterker dan politiek kennelijk. De nazi's hadden geen moeite om carnaval over te nemen, de grootste carnavals-gildes en gardes worden immers ook bestuurd door de plaatselijke middenstand en andere notabelen in een stad. En deze mensen waren meestal ook lid van de partij van Hitler. Dus carnaval ging door, zij het met een officieel verbod voor joden om deel te nemen. Tot aan 1940, legden veel verenigingen zich neer bij de nieuwe regels, en ging carnaval vrolijk door. Na de oorlog zeiden de gildes natuurlijk allemaal dat ze zich nooit met de nazi's hadden ingelaten: schaamte, ontkenning, traumatisch?

Dit wordt ook de Braune Fastnach genoemd, omdat de nazi's eigenlijk bepaalden wat er op de wagens te zien was en welke liederen er gezongen werden. Na de oorlog duurde het drie jaar voordat de feesten en optochten weer werden gehouden.